Το φιάσκο και ο αποκλεισμός.........

ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΤΕΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ tetpapa@otenet.gr / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 11-6-2010

Ήταν φιάσκο. Πολιτικό. Διπλωματικό. Στρατιωτικό. Και δικαιολογίες δεν υπάρχουν.

Ήταν φιάσκο η έφοδος των ισραηλινών ειδικών στρατιωτικών δυνάμεων -με τις γνωστές αιματηρές συνέπειες- στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara, που μαζί με άλλα από διάφορες χώρες αποτελούσαν τον στολίσκο Free Gaza. Το Ισραήλ έπρεπε και όφειλε να είχε βρει άλλον τρόπο για να αναχαιτίσει το πλοίο χωρίς λουτρό αίματος, χωρίς νεκρούς και τραυματίες.

Ήταν φιάσκο. Ιδίως μάλιστα επειδή είχε γίνει ευρέως γνωστό. Τι; Ότι πολλοί από τους 500 τόσους ειρηνιστές ακτιβιστές που επέβαιναν στο Mavi Marmara (πολλοί, δεν λέω όλοι) ούτε άγγελοι ήταν, ούτε Μητέρες Τερέζες. Ακόμη και έτσι όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε να τους σκοτώσουν...
..

Ωστόσο, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια. Ιδίως μάλιστα όταν πρόκειται για σκηνές που όλοι παρακολουθήσαμε.

Ειρηνιστές ακτιβιστές εφοδιασμένοι με ρόπαλα (το είδαμε) και άλλοι που επιδόθηκαν με ζήλο στο λιντσάρισμα (κι αυτό το είδαμε). Δεν μου φαίνονται πολύ φιλειρηνικές αυτές οι συμπεριφορές.

Οι Τούρκοι ειρηνιστές ακτιβιστές στο Mavi Marmara, εκτός από ρόπαλα, είχαν και σιδερολοστούς και αλυσίδες και μαχαίρια. Τα οποία και χρησιμοποίησαν. Επιτέθηκαν με σφοδρότητα στους Ισραηλινούς κομάντος, οι οποίοι απάντησαν με υπέρμετρη βία προκαλώντας εννέα νεκρούς και πολλούς τραυματίες. Παρά το ακραία αντι-ισραηλινό κλίμα στην Τουρκία, η εφημερίδα Hurriyet στην κυριακάτικη έκδοσή της (6.6.2010) δημοσίευσε τις φωτογραφίες αιμόφυρτων Ισραηλινών κομάντος.

Θα επαναλάβω ακόμη μία φορά ότι η ισραηλινή επιχείρηση είναι καταδικαστέα. Δεν έπρεπε να είχε γίνει. Όμως στα φρικτά γεγονότα που εξελίχθηκαν στο πλοίο οι Τούρκοι ακτιβιστές φέρουν επίσης ευθύνη.

Ο Νταβίντ Γκρόσμαν, ο μεγάλος Ισραηλινός συγγραφέας και πάντα παρών πολίτης, σε ένα δριμείας κριτικής προς την ισραηλινή πλευρά άρθρο-παρέμβαση για τα αιματηρά γεγονότα, παρ' όλα αυτά επισημαίνει ότι «το Ισραήλ δεν έστειλε τους στρατιώτες του να σκοτώσουν εν ψυχρώ αμάχους• μάλιστα, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που ήθελε» (Haaretz, 2.6.2010).

Το Mavi Marmara ήταν η «ναυαρχίδα» του στολίσκου Free Gaza με τη βοήθεια για τους Παλαιστινίους. Κυρίως, όμως, ήταν το πλοίο της τουρκικής οργάνωσης, γνωστής με τα αρχικά «ΙΗΗ», η οποία είχε ρόλο-κλειδί στη διοργάνωση αυτής της αποστολής και ήταν βασικός χρηματοδότης.

Η τουρκική «ΙΗΗ» (Insani Yardim Vakfi ή Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας) είναι ισλαμιστική οργάνωση, με ριζοσπαστική ιδεολογία, εξαιρετικά εχθρική προς το Ισραήλ. Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), το κόμμα του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. Ο πολιτικός λόγος της «ΙΗΗ» είναι πολύ συγγενικός με αυτόν της Χαμάς. Εξάλλου, έχει γραφεία (αν αυτό σας λέει κάτι) στην, υπό την κυριαρχία της Χαμάς, Λωρίδα της Γάζας.

Πολλά έχουν ειπωθεί για τον «ανθρωπιστικό» ή όχι χαρακτήρα του στολίσκου Free Gaza. Πρόθεση των ακτιβιστών ήταν, όπως οι ίδιοι λένε, να παραδώσουν τη βοήθεια στους Παλαιστινίους. Ωραία. Γιατί, λοιπόν, αρνήθηκαν; Γιατί αρνήθηκαν να γίνει έλεγχος της βοήθειας στο ισραηλινό λιμάνι Ασντόντ και, από εκεί, οδικώς με φορτηγά να συνοδεύσουν και οι ίδιοι οι ακτιβιστές τη βοήθεια στη Γάζα;

Η Κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους διατύπωσε σοβαρές καταγγελίες σχετικά με τον συγκεκριμένο στολίσκο. Και τις διατύπωσε πολύ πριν από την ισραηλινή επίθεση. Η ευρωβουλευτής εξέφρασε την αντίθεσή της στην πραγματοποίηση αυτής της αποστολής, αρνήθηκε να πάρει μέρος (είχε πάρει μέρος σε προηγούμενη) και τόνισε σε δηλώσεις της ότι «στις ανθρωπιστικές οργανώσεις είχαν παρεισφρήσει άτομα που δεν είχαν καμία σχέση με αυτές» (ΑΠΕ).

Όμως το μεγάλο θέμα δεν είναι ότι ο συγκεκριμένος στολίσκος ήταν σαφώς κάτι περισσότερο από μια αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Άλλο είναι το μείζον πρόβλημα: ο συνεχιζόμενος αποκλεισμός που έχει επιβάλει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.

Στα τέσσερα χρόνια που διαρκεί ο αποκλεισμός της Γάζας, ποιο ήταν το όφελος; Μια πολύπλευρη αποτυχία. Ο αποκλεισμός έχει επιδεινώσει τη ζωή του παλαιστινιακού λαού (ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι) χωρίς να έχει κάνει τους Ισραηλινούς να νιώθουν περισσότερο ασφαλείς. Αυτά τα τέσσερα χρόνια, συνέχισαν να εκτοξεύονται από τη Λωρίδα της Γάζας κάποιες χιλιάδες ρουκέτες εναντίον ισραηλινών πόλεων και χωριών.

Οι μόνοι που χαίρονται με τον αποκλεισμό (κυριολεκτικά τρίβουν τα χέρια τους) είναι η ηγεσία της Χαμάς και, επίσης, κάθε φονταμενταλιστής και φανατικός.

Αυτή η αδιέξοδη και άκαμπτη πολιτική εκτός από τους Παλαιστινίους βλάπτει το ίδιο το Ισραήλ, τα ζωτικά του συμφέροντα• και υπονομεύει την ηθική του υπόσταση. Παγίδα. Τελικά το Ισραήλ έχει καταστεί όμηρος του αποκλεισμού που έχει επιβάλει στη Γάζα.

ΥΓ. Αύριο, 12 Ιουνίου, συμπληρώνεται ένας χρόνος από τις μεγαλειώδεις, μαζικές, ειρηνικές διαδηλώσεις στην Τεχεράνη εναντίον του Αχμαντινετζάντ. Ένας χρόνος από τη δολοφονία της Νέντα (σύμβολο της εξέγερσης) και του αντιστεκόμενου στον φονταμενταλισμό Ιράν που ξεχνάμε..