Οι διαβουλεύσεις για την τύχη του ΕΛΑΣ ανάμεσα στο ΕΑΜ και την Κυβέρνηση Πλαστήρα, ή πιο σωστά ανάμεσα στο ΕΑΜ και τους Βρετανούς, άρχισαν στις 2 Φεβρουαρίου του 1945 και τελείωσαν μια μέρα σαν σήμερα 12 Φεβρουαρίου, με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας. Η Συμφωνία χαρακτηρίστηκε από τους κομμουνιστές, τότε, ως συμβιβασμός όμως η πραγματικότητα ήταν: συνθηκολόγηση και άνευ όρων παράδοση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στους Βρετανούς!
Οι διαβουλεύσεις άρχισαν και τέλειωσαν στο εξοχικό του Πέτρου Κανελλόπουλου- γιού του ιδρυτή της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ Νικολάου Κανελλόπουλου- στη παραλιακή τοποθεσία της Αττικής.
Ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας, που είχε διαδεχθεί τον Γεώργιο Παπανδρέου στις 3 Ιανουαρίου, εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Σοφιανόπουλο, τον υπουργό Εσωτερικών Περικλή Ράλλη και τον υπουργό Γεωργίας Ιωάννη Μακρόπουλο. Την αντιπροσωπεία του ΕΑΜ αποτελούσαν ο Γιώργος Σιάντος (Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ.Ε), ο Δημήτρης Παρτσαλίδης (γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του ΕΑΜ) και ο Ηλίας Τσιριμώκος (γενικός γραμματέας της ΕΛΔ).
Ο Γιώργης Σιάντος, ήταν υποχρεωμένος να υπογράψει τη Συμφωνία πριν από τα μεσάνυχτα, αλλά η ώρα περνούσε κι αυτός προφασίζονταν ότι ήταν ζαλισμένος-κουρασμένος· κάτι περίμενε, που δεν έγινε... Στις 04:00 τα ξημερώματα της 12ης Φεβρουαρίου, ο Σιάντος, τελικώς, έβαλε την υπογραφή του. Σύμφωνα με τη Συμφωνία, ο ΕΛΑΣ όφειλε να παραδώσει: 41.500 τουφέκια, 2015 πολυβόλα, 163 όλμους και 32 πυροβόλα.
Η Συμφωνία προέβλεπε, μεταξύ άλλων, πλήρη αφοπλισμό όλων των ένοπλων σωμάτων της Αντίστασης, ανασύνταξη του Εθνικού Στρατού, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από τους συνεργάτες των Γερμανών, αμνηστία για τα πολιτικά αδικήματα, δημοψήφισμα για το Πολιτειακό ζήτημα και εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης για την κατάρτιση νέου Συντάγματος. Να τονίσουμε ότι ο αρχηγός του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχίωτης αρνήθηκε να πειθαρχήσει με όσα επέβαλλε η Συμφωνία της Βάρκιζας και συνέχισε τον ένοπλο αγώνα, μέχρι του θανάτου του, τέσσερις μήνες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας καταγγελλόμενος από το ίδιο το ΚΚΕ ως «δηλωσίας»!
Η Συμφωνία προέβλεπε, μεταξύ άλλων, πλήρη αφοπλισμό όλων των ένοπλων σωμάτων της Αντίστασης, ανασύνταξη του Εθνικού Στρατού, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από τους συνεργάτες των Γερμανών, αμνηστία για τα πολιτικά αδικήματα, δημοψήφισμα για το Πολιτειακό ζήτημα και εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης για την κατάρτιση νέου Συντάγματος. Να τονίσουμε ότι ο αρχηγός του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχίωτης αρνήθηκε να πειθαρχήσει με όσα επέβαλλε η Συμφωνία της Βάρκιζας και συνέχισε τον ένοπλο αγώνα, μέχρι του θανάτου του, τέσσερις μήνες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας καταγγελλόμενος από το ίδιο το ΚΚΕ ως «δηλωσίας»!
Μετά τις υπογραφές...
Οι παρεμβάσεις των Βρετανών κατά τη διάρκεια τον ταραχωδών συνομιλιών ήταν απροκάλυπτες και, όπως ο ίδιος ο Χάρολντ Μακμίλαν (τότε εκπρόσωπος του Τσώρτσιλ) περιέγραφε είχε αναγκαστεί να παρέμβει αρκετές φορές. Επίσης οι Βρετανοί υποστήριζαν ότι ο Σιάντος είχε ανοιχτή γραμμή με τη Μόσχα από πού έπαιρνε εντολές. Η Ελλάδα; Κομπάρσος σε θεατρική παράσταση, που διακωμωδούσε το μέλλον της… Και στο βάθος, όχι πολύ μακριά, φαινόταν η τραγωδία να ‘ρχεται.
Και την επόμενη κιόλας μέρα, μετά τη Συμφωνία, άρχισε η απηνής εξόντωση αυτών που πολέμησαν στα βουνά τους κατακτητές, αυτών που άφησαν απροστάτευτες τις οικογένειές τους, τραυματίστηκαν, κυνηγήθηκαν, για να υπηρετήσουν με πάθος και αυταπάρνηση την Εθνική Αντίσταση. Αυτή ήταν (και είναι) η Ελλάδα…
Και την επόμενη κιόλας μέρα, μετά τη Συμφωνία, άρχισε η απηνής εξόντωση αυτών που πολέμησαν στα βουνά τους κατακτητές, αυτών που άφησαν απροστάτευτες τις οικογένειές τους, τραυματίστηκαν, κυνηγήθηκαν, για να υπηρετήσουν με πάθος και αυταπάρνηση την Εθνική Αντίσταση. Αυτή ήταν (και είναι) η Ελλάδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα