Εκλογές 2012 : Τρεις υποψήφιοι βουλευτές συστήνονται...

Δύο νυν και ένας πρώην βουλευτής, οι Δημήτρης Κουσελάς και Νάντια Γιαννακοπούλου από το ΠΑΣΟΚ και ο Δημήτρης Σαμπαζιώτης από τη Νέα Δημοκρατία, αντίστοιχα, μιλούν σήμερα στο «Θάρρος» για την υποψηφιότητά τους στις προσεχείς εκλογές, το διακύβευμα της αναμέτρησης της 6ης Μαΐου και τους στόχους τους για το Νομό Μεσσηνίας. Οι τρεις εκ νέου υποψήφιοι βουλευτές απάντησαν στις εξής ερωτήσεις: 1) Ως έμπειρος πολιτικός με γνώση και εμπειρία του χώρου, αλλά και ευθύνη συνάμα για την κατάσταση της χώρας, ποιοι είναι οι λόγοι που σας ωθούν να ασχοληθείτε και πάλι με την πολιτική; Τι καινούργιο πιστεύετε πως έχετε να προσφέρετε και γιατί δεν το πράξατε έως σήμερα; 2) Η οργή, ο θυμός και η απαξίωση των πολιτών που εισπράττετε καθημερινά δια ζώσης, από το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια, δε σας δημιουργούν την επιθυμία να ιδιωτεύσετε; Ή μήπως συνεχίζετε, επειδή βλέπετε, πλέον, την πολιτική ως επάγγελμα; 3) Ρουσφέτι, το προπατορικό αμάρτημα του πολιτικού συστήματος, εξαιτίας του οποίου η ελληνική κοινωνία απώλεσε τον παράδεισο της αξιοκρατίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είστε στην ίδια λογική ή μπορείτε να πείτε, μετά λόγου γνώσεως και συνεπειών, απεταξάμην; 4) Πού πάσχει, κατά την άποψή σας, η Μεσσηνία και με ποιες ενέργειες μπορεί να δημιουργηθεί το απαραίτητο «μικροκλίμα», σε συνάρτηση με την εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της, ώστε να διαβεί λιγότερο ανώδυνα την ατραπό της κρίσης; Δημήτρης Κουσελάς Υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ «Έχω ακόμα πολλά να προσφέρω στον τόπο μας» 1) Σήμερα πληρώνουμε το λογαριασμό ολόκληρων δεκαετιών λαθών, παραλείψεων, λαϊκίστικων και πελατειακών πρακτικών, για τις οποίες έχει μερίδιο ευθύνης ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα και οι φορείς, ανάλογα βέβαια με τις ευθύνες και το ειδικό βάρος που είχε το καθένα. Πληρώνουμε μια πρωτόγνωρη διεθνή κρίση, που ξεπερνά κατά πολύ το «ελληνικό πρόβλημα», λειτουργώντας ως άλλοθι επιβολής συντηρητικών πολιτικών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όλα αυτά δε θα αλλάξουν με κραυγές και συνθήματα. Θα αλλάξουν με διαρθρωτικές αλλαγές, με νοικοκύρεμα των οικονομικών μας, με το να βάλουμε την παραγωγή και την ανάπτυξη σε νέες βάσεις, χωρίς υποβάθμιση της εργασίας. Με αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στην Ευρώπη, ξεκινώντας από τη Γαλλία, ώστε να αλλάξουν συνολικά οι κυρίαρχες λογικές της. Σήμερα, καμιά επιλογή δεν είναι εύκολη. Παραπλανούν το λαό όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο. Χρειάστηκε να παρθούν επίπονες αποφάσεις, για να αποφύγουμε τα πολύ χειρότερα. Η επιλογή δεν ήταν να συνεχίσουμε αμέριμνοι, όπως παλιά, ή να υποστούμε θυσίες. Ήταν να υποστούμε θυσίες ή να καταρρεύσουμε. Να μείνουμε με δύσκολους όρους και στόχους στο ευρώ και στην Ε.Ε. ή να περιθωριοποιηθούμε, με την πληθωριστική δραχμή να εξανεμίζει τελείως μισθούς, εισοδήματα, συντάξεις, το μόχθο μιας ζωής. Ήμουν παρών σ’ αυτές τις ώρες ευθύνης, οπότε έπρεπε να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις. Δε δίστασα να πιέσω, να πω αλήθειες και να συγκρουστώ, όπου και όταν έπρεπε. Ούτε τώρα, λοιπόν, θα φυγομαχήσω. Με την εμπειρία 8 χρόνων στη Βουλή και τη δουλειά μου σε επιτελικές θέσεις, πιστεύω πως ειδικά τώρα, στα δύσκολα, έχω ακόμα πολλά να προσφέρω στον τόπο μας. Τα κύρια ζητούμενα, η προστασία των θυσιών του λαού μας, η παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην Ε.Ε., η ανάταξη της οικονομίας σε νέες βάσεις και η αναγκαία αποκατάσταση αδικιών, είναι άλλωστε μπροστά μας. 2) Η ένταση, η δυσπιστία, η απαξία για τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα είναι, πράγματι, πρωτοφανείς. Αντανακλούν, όμως, την ανασφάλεια, την απελπισία που βιώνουν σήμερα οι συμπολίτες μας, μπροστά στην ανατροπή βασικών δεδομένων της ζωής τους, εδώ και στην Ευρώπη. Καταλογίζουν «μια κι έξω» ευθύνες δεκαετιών, τη μακρόχρονη ανοχή στην ανομία, στη διαπλοκή, στην «αρπαχτή», σε πελατειακές πρακτικές και λαϊκίστικες πλειοδοσίες, που έβλαψαν τον τόπο. Όμως, η οργή και ο θυμός δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να αμυνθείς, ούτε για να βρεις κατάλληλες λύσεις. Οι ισοπεδωτικές λογικές του στυλ «όλοι ίδιοι είναι», γίνονται εύκολη λεία ακραίων, φασιζουσών πρακτικών, βάζοντας σε κίνδυνο τη Δημοκρατία και τη χώρα. Σε ό,τι με αφορά, έχω πολύ περισσότερα ένσημα ως εργαζόμενος παρά ως βουλευτής. Δεν είμαι ανεπάγγελτος, δεν μπήκα στην πολιτική ως γόνος ευκατάστατης οικογένειας, ούτε ως «κληρονόμος» βουλευτικής έδρας. Μπήκα για να προσφέρω στη Μεσσηνία και στη χώρα, αξιοποιώντας τις γνώσεις, τη μακρόχρονη εμπειρία από τον επαγγελματικό μου χώρο και τη συμμετοχή μου στα κοινωνικά κινήματα. Οι συνθήκες σήμερα είναι πρωτόγνωρα δύσκολες. Καθόλου ελκυστικές, θα έλεγα, για όσους θέλουν την πολιτική για γόητρο, γνωριμίες, αξιώματα, κοινωνική και οικονομική άνοδο. Για μένα, ο πραγματικός πολιτικός βάζει πάνω από τα προσωπικά του «θέλω» το συμφέρον του τόπου και της χώρας. Κρίνεται στα δύσκολα. Δε φυγομαχεί, δεν πολιτεύεται εκ του ασφαλούς. Σ’ αυτές τις εκλογές, το πολιτικό σύστημα, η διακυβέρνηση, οι τύχες της χώρας, είναι στα χέρια των συμπολιτών μας. Ή θα επιλέξουν μια ψήφο εκτόνωσης, δίχως να πολυψάξουν τι πραγματικά σημαίνει και πού οδηγεί η «άλλη πρόταση», ή θα ψηφίσουν με τη λογική, με σύνεση και με το βλέμμα στο μέλλον, απαιτώντας συγκεκριμένες λύσεις, με σχέδιο, προοπτική και τα κατάλληλα πρόσωπα να τις εφαρμόσουν. 3) Το ρουσφέτι είναι η άλλη όψη του πελατειακού κράτους, της πολυνομίας, της απαράδεκτης γραφειοκρατίας στο Δημόσιο. Μια χρόνια κακοδαιμονία της χώρας μας. Όμως το ρουσφέτι, όπως και το ταγκό, χρειάζεται δύο. Αυτόν που υποβάλει το «αίτημα» και αυτόν που καλείται να το «τακτοποιήσει». Είναι κάτι βαθιά ριζωμένο τόσο στο πολιτικό σύστημα, όσο και στην κοινωνία μας. Αν εκείνη δεν πει το «απεταξάμην» και το πει μόνο ο πολιτικός, συνήθως τελειώνει ο πολιτικός, ως πρόσωπο, όχι το ρουσφέτι, ως απαίτηση και ως πρακτική! Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτές που εισήγαγαν σύγχρονους θεσμούς διαφάνειας και αξιοκρατίας, όπως ο νόμος Πεπονή για τις προσλήψεις, η «Διαύγεια» για τις αποφάσεις και τις δαπάνες δημόσιων οργάνων, η δημοσιοποίηση ονομάτων μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου κ.λπ. Έγιναν σημαντικά βήματα, που πρέπει να θωρακιστούν και να επεκταθούν σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης, γιατί η πελατειακή αντίληψη πάντα θα προσπαθεί να ανοίξει τρύπες και παράθυρα, ώστε να «τάζει» ή να κρατά σε ομηρία τους πολίτες. Ειδικά στην κρίση, που οι ανάγκες στήριξης πληθαίνουν, προέχουν οι συλλογικές λύσεις, οι λύσεις για την κοινωνία, όχι το μεμονωμένο ατομικό «βόλεμα». Σήμερα, οι αλλαγές στο Δημόσιο και η αναγκαία περικοπή δαπανών δεν αφήνουν εκ των πραγμάτων περιθώρια εξυπηρέτησης «ημετέρων». Αυτό είναι και θετικό και αναγκαίο, όσο κι αν δυσαρεστεί κάποιους ψηφοφόρους. Δεν μπορεί να έχουμε πολίτες πολλών ταχυτήτων στις σχέσεις τους με το Δημόσιο, στην άσκηση των δικαιωμάτων τους, στις προσλήψεις. Είναι καιρός και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι να κρίνουν τον πολιτικό από τη δουλειά και τη συνολική προσφορά του στον τόπο. Από την ανταπόκρισή του, τις λύσεις και τα αποτελέσματα που είχε σε πραγματικά προβλήματα, ανάγκες και προτεραιότητες. Όχι από το «τάξιμο» και τα ρουσφέτια. 4) Η Μεσσηνία έχει πλεονεκτήματα, φυσικό και πολιτισμικό πλούτο, ώστε να γίνει από τους πιο ελκυστικούς τουριστικούς προορισμούς και σημαντικός κόμβος παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων. Χρειάζεται, όμως, συντονισμένες παρεμβάσεις, με βάση ένα ολοκληρωμένο σχέδιο συνδυασμένων δραστηριοτήτων, με επίκεντρο την αγροτική παραγωγή, το θεματικό τουρισμό και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Χρειάζεται συνδυασμένες υποδομές μεταφορών, με τα μεγάλα εθνικά οδικά δίκτυα και το σύγχρονο σιδηρόδρομο, που πρέπει οπωσδήποτε να φτάσουν στην Καλαμάτα, αναβαθμισμένο επαρχιακό δίκτυο, αξιοποίηση του αεροδρομίου και των λιμανιών της. Με τη νέα ΚΑΠ το μέλλον ανήκει στα επώνυμα, ποιοτικά προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ, όχι στη «χύμα» παραγωγή. Βασικός στόχος είναι η επωνυμοποίηση, η κατάλληλη προβολή των μεσσηνιακών προϊόντων, σε συνδυασμό με τον τουρισμό και την προώθηση της Μεσογειακής Διατροφής, από επιχειρήσεις με ειδικό ποιοτικό σήμα. Χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης ενός ολοκληρωμένου διατροφικού τομέα, με στρατηγική για κάθε βασικό προϊόν. Για το ελαιόλαδο, επείγει η επέκταση της ΠΟΠ Καλαμάτας σε όλη τη Μεσσηνία, για την οποία εκκρεμεί απόφαση της Κομισιόν. Χρειάζονται κέντρα μιας στάσης, για την ενημέρωση και την άμεση εξυπηρέτηση αγροτών και νεοεισερχόμενων στην αγροτική παραγωγή. Σύγχρονες αγροτικές οργανώσεις. Απευθείας πρόσβαση των παραγωγών σε λιανεμπόρους και καταναλωτές, με τοπικές συμφωνίες, δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων και αξιοποίηση του ηλεκτρονικού εμπορίου. Ουσιαστικά φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα για την παραμονή στην ύπαιθρο. Αποκεντρωμένες υποδομές υγείας, παιδείας, κοινωνικής φροντίδας. Ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας, με συστηματική ενίσχυση της αστυνόμευσης στις πόλεις και την ύπαιθρο. Ρυθμίσεις δανείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών και παροχή της αναγκαίας ρευστότητας από τις τράπεζες. Αποτελεσματικούς θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης και εθελοντισμού, κοινωνικά παντοπωλεία, φαρμακεία, ιατρεία, συσσίτια και κατάλληλους χώρους φιλοξενίας για άστεγους και μοναχικούς ηλικιωμένους, απολύτως απαραίτητα σε συνθήκες κρίσης. Δίκτυα ασφάλειας και αλληλεγγύης στους ανέργους και τους οικονομικά ασθενέστερους. Πάνω από όλα, όμως, χρειάζεται ενότητα, συλλογικότητα και κοινή προσπάθεια όλων των Μεσσηνίων, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στις δυνατότητές μας. Νάντια Γιαννακοπούλου Υποψήφια βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ «Σήμερα προέχει να σταθεί η Ελλάδα όρθια» 1) Η χώρα δεν καταστράφηκε τα τελευταία δυόμισι χρόνια, όπως προσπαθούν κάποιοι να μας πουν. Απλώς τώρα έπεσαν στις πλάτες μας τα συσσωρευμένα λάθη και παραλείψεις πολλών ετών, για τις οποίες υπάρχουν ευθύνες διαχρονικά. Αυτό ίσως είναι άδικο για κάποιους από εμάς, ιδίως τους νεότερους, αλλά την ώρα της μάχης δεν μπορείς να ασχολείσαι με αυτά. Σήμερα προέχει να σταθεί η Ελλάδα όρθια και να μπει ξανά σε ένα σωστό δρόμο. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε, αλλιώς θα ζήσουμε καταστάσεις πολύ χειρότερες από αυτές που έχουμε φανταστεί. Τα δυόμισι χρόνια που είμαι βουλευτής προσπάθησα να εκπροσωπήσω το νομό μας όσο καλύτερα μπορούσα και είχα έντονη κοινοβουλευτική δραστηριότητα. Επίσης, προσπάθησα σε κεντρικό επίπεδο να προωθήσω κάποιες απόψεις μου για την ουσιαστική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, ώστε να ξεφύγουμε από τις παλαιοκομματικές πρακτικές που μας οδήγησαν ως εδώ και να ανακτήσουμε και πάλι την εμπιστοσύνη του κόσμου. Αυτή είναι μια συνεχής προσπάθεια και δε θέλω να την αφήσω στη μέση. Γι’ αυτό είμαι ξανά υποψήφια και γι’ αυτό ζητώ την ψήφο των συμπολιτών μου. 2) Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Δε βλέπω την πολιτική ως επάγγελμα, ποτέ δεν την είδα έτσι και θέλω να ελπίζω ότι και ποτέ δε θα τη δω. Έχω επάγγελμα, είμαι δικηγόρος με ειδίκευση στα τραπεζικά, έχω κάνει δύο μεταπτυχιακά πάνω στο αντικείμενο και εργαζόμουν σε αυτόν τον τομέα πριν εκλεγώ βουλευτής. Πιστεύω ότι καλός πολιτικός είναι εκείνος που βρίσκεται στην πολιτική για να προσφέρει, αλλά και που μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτήν, που μπορεί να πάρει το καπελάκι του και να σηκωθεί να φύγει. Όχι, όμως, εκείνος που εγκαταλείπει το καράβι στα δύσκολα. Καλός πολιτικός είναι αυτός που παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, ιδιαίτερα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, όπως αυτή που ζούμε τώρα, βάζοντας, πάνω από όλα, το καλό της πατρίδας και όχι την προσωπική του πολιτική επιβίωση. Το κύμα οργής εν πολλοίς είναι δικαιολογημένο. Το πολιτικό σύστημα επί πολλά χρόνια λειτούργησε με τέτοιο τρόπο ώστε να χάσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ως νεότερη πολιτικός, με μόλις δυόμισι χρόνια θητείας, μερικές φορές αισθάνομαι ότι είναι άδικο να αντιμετωπιζόμαστε όλοι με τους ίδιους αφορισμούς. Να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Προσπαθώ να αλλάξω αυτό το στερεότυπο και πιστεύω ότι έχω δώσει κάποια δείγματα σε αυτή την κατεύθυνση. Και αυτό που εισπράττω καθημερινά είναι η ανάγκη για αλλαγή. 3) Είναι, όντως, το χειρότερο φαινόμενο πολιτικαντισμού. Το πολιτικό σύστημα δε θα μπορέσει να αλλάξει, αν δε φύγουμε όλοι, πολίτες και πολιτικοί, από αυτή τη λογική. Πιστεύω ότι κανένας πολιτικός δεν είναι αναμάρτητος, δε θέλω να κατηγορήσω κανέναν, διότι, όταν επί 10ετίες έτσι γινόταν πολιτική στην Ελλάδα, ήταν δύσκολο για τον οποιοδήποτε να ξεφύγει από την πεπατημένη. Όμως, τώρα έχουμε φτάσει πάτο και πρέπει, επιτέλους, να κλείνουμε με τις πληγές του παλιού συστήματος. Το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία, την αδιαφάνεια, τη διαπλοκή, την παλαιοκομματική νοοτροπία. 4) Η Μεσσηνία πρέπει να βελτιώσει κάποια πράγματα και να αξιοποιήσει κάποια άλλα. Χρειάζεται βελτίωση των υποδομών μας και, κυρίως, του εσωτερικού τοπικού δικτύου. Αυτό θα βελτιώσει, όχι μόνο την καθημερινότητα των κατοίκων, αλλά βοηθά και τις επενδύσεις συνολικά. Επίσης, πρέπει να αξιοποιήσει την εξαιρετική τοπική της παραγωγή αγροτικών προϊόντων, με πιο στοχευμένες προσπάθειες πιστοποίησης, τυποποίησης, προβολής και δημιουργία πρόσθετων δικτύων διανομής τους. Και φυσικά, να αξιοποιήσει τις μοναδικές φυσικές ομορφιές της με πιο οργανωμένη προβολή του νομού στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Όλα αυτά θα δώσουν ώθηση και στην τοπική επιχειρηματικότητα, η οποία είναι αναγκαία για να μείνουν οι νέοι άνθρωποι στο νομό μας και να δημιουργηθούν νέες και υγιείς θέσεις εργασίας. Αυτά, βέβαια, δεν είναι ξεκομμένα από τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν σε κεντρικό επίπεδο για την τόνωση της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας, που είναι η μείωση της γραφειοκρατίας, η μεγαλύτερη διαφάνεια, η ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων και, πάνω απ’ όλα, η πολιτική και οικονομική σταθερότητα στη χώρα. Δημήτρης Σαμπαζιώτης Υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας «Αγωνίζομαι για μια Ελλάδα που πιστεύει και επενδύει στα παιδιά της» 1) Αποφάσισα να είμαι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στη Μεσσηνία, γιατί γνωρίζω καλά τον τόπο αυτό, τις δυνατότητες και τα προβλήματά του. Θεωρώ πως οι προηγούμενες θητείες μου στο Κοινοβούλιο, μου έχουν δώσει τη δυνατότητα να γνωρίζω πάρα πολύ καλά τη φύση των προβλημάτων, αλλά και τις επιλογές που πρέπει να γίνουν για τον τόπο μας. Είμαι υποψήφιος, γιατί πιστεύω πως είναι καιρός να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό αυτής της χώρας, πως είναι καιρός στο κοινοβούλιο να μπουν άνθρωποι που να εκφράζουν πραγματικά τους πολίτες. Άνθρωποι που είναι έτοιμοι να σηκώσουν τα μανίκια να δουλέψουν σκληρά, χωρίς να σκέφτονται μόνο την καρέκλα και το πολιτικό τους μέλλον. Αγωνίζομαι για μια Ελλάδα, όπου οι αποφάσεις θα παίρνονται από τον ίδιο το Λαό της, χωρίς ξένες εξαρτήσεις, επιρροές και επεμβάσεις. Θεωρώ αδιαπραγμάτευτες τις αρχές της Εθνικής Ανεξαρτησίας και περηφάνιας, της λαϊκής κυριαρχίας, της πρόταξης του εθνικού συμφέροντος, της τήρησης του Συντάγματος και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αγωνίζομαι για μια Ελλάδα που πιστεύει και επενδύει στα παιδιά της. Μια κοινωνία δίκαιη και αξιοκρατική, που δίνει ίσες ευκαιρίες χτίζοντας τα θεμέλιά της στη γνώση, στην καινοτομία και στην ανταγωνιστικότητα. Αγωνίζομαι για Ανάπτυξη με Κοινωνική Δικαιοσύνη, γιατί χωρίς ανάπτυξη δεν μπορούν να υπάρξουν θέσεις εργασίας για όλους και «δίχτυ προστασίας» για τους αδύναμους. Αγωνίζομαι για μια Ελλάδα με Δημόσια Ασφάλεια, γιατί χωρίς δημόσια ασφάλεια, κανείς δε νιώθει ελεύθερος. Είμαι και πάλι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία, γιατί θεωρώ πως είναι η μόνη πολιτική δύναμη που διαθέτει ρεαλιστική πρόταση διεξόδου από την κρίση, είναι η μόνη σταθερή πολιτική δύναμη που δίνει σιγουριά και προοπτική, και χαράζει το δρόμο της ελπίδας, λέγοντας την αλήθεια και κοιτώντας τους πολίτες στα μάτια. 2) Δεν είμαι από εκείνους που θεωρούν την πολιτική επάγγελμα. Ασχολούμαι με την πολιτική, γιατί με συναρπάζει ως πεδίο δράσης, καθώς με φέρνει σε επαφή με τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους και μου δίνει την ευκαιρία να αγωνίζομαι για να λυθούν τα προβλήματα αυτά. Η πολιτική είναι προσφορά, όχι επάγγελμα. Η αλήθεια είναι πως το πολιτικό σύστημα περνάει μία πολύ μεγάλη κρίση και υπάρχει αμφισβήτηση από τον κόσμο, σε όλο το φάσμα, και στα μικρότερα κόμματα και τα κόμματα εξουσίας. Η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος, όμως, ως συνέπεια της οικονομικής αποσταθεροποίησης, δεν πρέπει να επεκταθεί σε αμφισβήτηση των αρχών πάνω στις οποίες οφείλουμε να χτίσουμε τη νέα ελληνική κοινωνία. Κάποιοι βλέπουν τις εκλογές ως μέσο εκτόνωσης, ανεξάρτητα από τις συνέπειες, και ενισχύουν τις τάσεις διαμαρτυρίας. Θεωρώ ότι οι εκλογές αυτές είναι καθοριστικές για το αύριο του τόπου, για το μέλλον των παιδιών μας. Όσα και αν καταμαρτυρήσουμε στο σήμερα, δεν έχουμε δικαίωμα να μείνουμε μόνο σε αυτά. Η φτώχεια, η μιζέρια, ο φόβος, δεν ταιριάζουν στο λαό μας. Μας αξίζουν καλύτερα και πρέπει να τα διεκδικήσουμε. Έτσι, με την ψήφο μας στις εκλογές αυτές μπορούμε να επιτύχουμε και τα δύο, από τη μια να τιμωρήσουμε παραδειγματικά όσους καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του λαού, από την άλλη να ψηφίσουμε με ψυχραιμία και λογική και με κριτήριο το τι αύριο θέλουμε. Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι χρειάζεται η Ελλάδα» και στη συνέχεια να αναλογιστούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τώρα που ήρθε η ώρα της δικής μας ευθύνης. Δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στη διαμαρτυρία. Η Ελλάδα και εμείς χρειαζόμαστε τρόπο εξόδου από την κρίση. Αυτό είναι το ζητούμενο. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Το πιστεύω, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το κλειδί για να το πετύχουμε. Το όραμα του Αντώνη Σαμαρά για μια περήφανη Ελλάδα μπορεί να σπάσει τον κύκλο της ηττοπάθειας. 3) Το ρουσφέτι οφείλεται σε μια σειρά από αίτια βαθιά ριζωμένα στην κοινωνία μας. Αυτή την περίοδο ζούμε το σκάνδαλο «Άκης». Αυτό που ζητά ο κόσμος εδώ και χρόνια είναι διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα, τέρμα στα σκάνδαλα και τους περίεργους πλουτισμούς. Όσοι συμμετείχαν στον γκρέμισμα των ιδανικών του λαού μας, πρέπει να λογοδοτήσουν και όσοι πήραν μέρος στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, πρέπει να τιμωρηθούν. Η οικονομική κρίση βάζει την απαίτηση αυτή σε νέα βάση. Η πρόταση Ν.Δ. για πόθεν έσχες από το 1974 και μετά για όλους είναι αναγκαία και καίρια, κι όποιος φοβάται, ας πάει να κρυφτεί στο λαγούμι του. Κι όταν λέμε πόθεν έσχες, εννοούμε πραγματικό ψάξιμο όλων των περιουσιακών στοιχείων χωρίς καμιά εξαίρεση. Σίγουρα κάποιοι θα ματώσουν, άλλο κόμμα περισσότερο, άλλο λιγότερο. Κι επειδή κάποιοι θα αρχίσουν να ασκούν κριτική στην πρόταση Σαμαρά, ότι δήθεν γίνεται για το θεαθήναι, τους πληροφορώ ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. είναι αποφασισμένος να το κάνει. Και τότε θα αποκαλυφθούν πολλά και πολλοί. Κι όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε τόσα χρόνια τη χώρα, αλλά και από κάτι δήθεν Αριστερούς με γεμάτες τσέπες. Όσο για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πλούτισαν και από εκεί που δεν τους ήξερε ο θυρωρός τους τώρα καπνίζουν Κοχίμπα και οδηγούν θωρακισμένα, αν έβγαλαν τα λεφτά με τον ιδρώτα τους, χαλάλι τους. Πώς, όμως, γίνεται να μην έχουν το 1974 ούτε βρακί χωρίς τρύπα να φορέσουν και μετά από 20 χρόνια να είναι νεόπλουτοι, με σπιταρόνες, σκάφη, διακοπές σε παραδεισένια νησιά και καταθέσεις στην Ελβετία; Το ίδιο ισχύει και για ορισμένους εκ δεξιάς ορμώμενους, που από παιδιά του λαού έγιναν σκαφάτοι. Άλλη μια σημαντική τομή που αποσκοπεί στην ενίσχυση της διαφάνειας, στην ορθή λειτουργία του πολιτικού συστήματος και στην απεξάρτησή του από εξωθεσμικά κέντρα είναι η πρόταση του Α. Σαμαρά για τη θέσπιση ασυμβίβαστου του αξιώματος του υπουργού με την ιδιότητα του βουλευτή, καθώς και η αδυναμία αυτού που έχει χρηματίσει υπουργός να είναι υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές H ενιαία στάση του πολιτικού κόσμου απέναντι στο ρουσφέτι, που θα συνίσταται στην καταδίκη και στη γενική κατάκρισή του, η αποφασιστική διαφώτιση του κοινού και η ειλικρινής αντιμετώπιση των ψηφοφόρων και των αιτημάτων τους από τα μέλη του πολιτικού κόσμου, καθώς και η απαλλαγή της κρατικής μηχανής από κομματικούς εναγκαλισμούς, αποτελούν επιτακτικές θέσεις που είναι ανάγκη να εφαρμοστούν και στην πράξη, όχι μόνο να εκφέρονται θεωρητικά, για να εκλείψει από τη χώρα μας το ρουσφέτι αυτή η πληγή που τη μαστίζει ανελέητα. 4) Η Μεσσηνία διαθέτει τη δυνατότητα ανάπτυξης, δηλαδή τη δυνατότητα προσέλκυσης νέων επενδύσεων, αρκεί να σχεδιάσουμε το μέλλον της στοχεύοντας να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει ο τόπος μας. Είναι πλέον αποδεδειγμένο, ότι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Μεσσηνίας είναι ο πρωτογενής τομέας, η αγροτική παραγωγή δηλαδή, καθώς και ο φυσικός και μνημειακός πλούτος. Συνεπώς, σε αυτά τα δυο θεμέλια πρέπει να στηρίξουμε το μοντέλο της ανάπτυξης. Εκσυγχρονισμός του πρωτογενούς τομέα και ανάπτυξη του τουρισμού. Παράλληλα, να υπάρχει κι ένας ενδιάμεσος τομέας, ο δευτερογενής, που θα ενισχύει τους δύο άλλους και θα στηρίζεται στις καινοτομίες. Δηλαδή, στην κοινωνία της πληροφορίας και στις ευέλικτες και σύγχρονες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αποτελεί πασίδηλη ανάγκη ο αγροτικός τομέας να στηριχτεί με συγκεκριμένες δράσεις. Οι κλάδοι παραγωγής λαδιού, βρώσιμης ελιάς, πρώιμων οπωροκηπευτικών, ξερών σύκων, εσπεριδοειδών και σταφίδας μπορούν να κατακτήσουν τις εγχώριες και ξένες αγορές και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών. Μπορούμε να ταυτίσουμε τα προϊόντα μας με τα ποιοτικά προϊόντα τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή αγορά. Να επεκτείνουμε τα πιστοποιημένα προϊόντα και να ενισχύσουμε τα προϊόντα ονομασίας προέλευσης. Στη συνέχεια έρχεται η εκμετάλλευση του τουριστικού και πολιτιστικού μας θησαυρού. Ναι μεν η Costa Navarino μας έβαλε στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη, αλλά πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να εκμεταλλευτούμε αυτό το γεγονός. Πρέπει να στοχεύσουμε στον εμπλουτισμό, στην ενίσχυση και στην ανάπτυξη νέων μορφών τουρισμού και στη μετατροπή της Μεσσηνίας σε προτιμητέο τουριστικό προορισμό, χωρίς να χάσουμε το μέτρο και την ποιότητα. Πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι η ασφάλεια του πολίτη. και η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Ο κόσμος, ιδιαίτερα στην περιφέρεια του νομού, φοβάται να βγει από το σπίτι του. Πρέπει άμεσα να βελτιώσουμε την αστυνόμευση, να καταργήσουμε το νόμο Ραγκούση που έκανε την Ελλάδα μαγνήτη για τους λαθρομετανάστες και να εφαρμόσουμε πλήρες πρόγραμμα και για την προστασία των συνόρων και για τη μεταφορά των λαθρομεταναστών σε ειδικούς χώρους φύλαξης-φιλοξενίας και για το μαζικό επαναπατρισμό τους. Τέλος, η βελτίωση των οδικών μας υποδομών. Όχι μόνο ο εθνικός δρόμος Κόρινθος- Τρίπολη – Καλαμάτα που τελειώνει, αλλά και η Ολυμπία Οδός και το εσωτερικό μας δίκτυο.