 Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων, αντιμέτωπη με την κατηγορία της απάτης κατ’ εξακολούθηση, από την οποία το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 73.000 ευρώ, θα καθίσει μια κάτοικος Καλαμάτας που φέρεται να κατόρθωσε να αφαιρέσει σημαντικά ποσά από Ροδίτη, με τον οποίο είχε σχέση.
Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, έχει ως εξής:
Η κατηγορούμενη και ο μηνυτής γνωρίσθηκαν στη Ρόδο τον Οκτώβριο του 2008. Η κατηγορουμένη φέρεται να ανέφερε ψευδώς στο μηνυτή ότι ήταν δημόσιος υπάλληλος και ειδικότερα υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού, αποσπασμένη στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), ότι ήταν κάτοικος Αθηνών, ότι διέθετε μεγάλης αξίας ακίνητη περιουσία στην Αθήνα και στη Μάνη και ότι ήταν άγαμη.
Περαιτέρω φέρεται να του είπε ότι βρισκόταν στη Ρόδο για υπηρεσιακούς λόγους, αλλά λόγω της σοβαρότητας της αποστολής της δεν μπορούσε να τους αποκαλύψει.Η φιλική σχέση εξελίχθηκε σε ερωτική και η κατηγορούμενη ερχόταν στη Ρόδο για λίγο χρονικό διάστημα και μετά έφευγε, προφασιζόμενη ψευδώς «υπηρεσιακούς λόγους».
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της και των σχεδόν καθημερινών τηλεφωνικών επαφών που είχαν, ανέφερε ψευδώς κατά διαστήματα στο μηνυτή ότι ο πατέρας της είχε ασθενήσει βαριά, ότι ο αδελφός της είχε πέσει θύμα απαγωγής και ότι οι απαγωγείς ζητούσαν για να τον απελευθερώσουν 1.000.000 ευρώ ως λύτρα και γι’ αυτό είχε άμεση ανάγκη χρημάτων. Έτσι, ζήτησε από το μηνυτή να τη βοηθήσει δανείζοντάς της ένα ποσό, το οποίο θα του επέστρεφε μόλις πωλούσε ένα ακίνητο που είχε στη Μάνη.
Ο μηνυτής λόγω της σχέσης εμπιστοσύνης που είχε δημιουργηθεί μεταξύ τους, αφού η κατηγορούμενη τον διαβεβαίωνε συνεχώς ότι θέλει να είναι μαζί του, ότι είχε σκοπό να καταλήξει η σχέση τους σε γάμο και ότι κατέβαλλε απεγνωσμένες προσπάθειες για να καταφέρει να μετατεθεί από την Κεντρική Υπηρεσία της Ε.Υ.Π. στην Αθήνα στο τοπικό κλιμάκιο της Ρόδου, φέρεται να πείσθηκε και της κατέβαλε τμηματικά 28.800 ευρώ.
Στη συνέχεια, η κατηγορούμενη ανέφερε ψευδώς στο μηνυτή ότι ο αδελφός της ενδιαφερόταν να συστήσει μαζί του μια αφανή εταιρεία με σκοπό την πώληση στη Ρόδο τοπικών προϊόντων της Μάνης και της Καλαμάτας, στην οποία θα συμμετείχε και αυτή. Ο Ροδίτης συμφώνησε και η κατηγορούμενη μέσα στο εν λόγω χρονικό διάστημα του δήλωσε ότι όλα τα δικαιολογητικά είχαν συγκεντρωθεί, η σύσταση ήταν έτοιμη και έπρεπε να καταβάλει 35.000 ευρώ ως συμμετοχή.
Τέλος Μαρτίου του 2010 κατά τη συνάντησή τους στη Ρόδο η κατηγορούμενη ανέφερε ψευδώς στο μηνυτή ότι είχε εγγυηθεί για να λάβει δάνειο κάποιος πολύ γνωστός της από ηθική υποχρέωση, ότι έπρεπε να καταβάλει άμεσα στην τράπεζα το ποσό των 16.000 ευρώ και τον έπεισε να της το καταβάλει τοις μετρητοίς.
Από το Μάρτιο του 2010 η κατηγορούμενη δεν ξαναήλθε στη Ρόδο και άρχισε να μην απαντά στις τηλεφωνικές κλήσεις του μηνυτή.
Όταν μετά από πολλές προσπάθειες ο μηνυτής κατάφερε να επικοινωνήσει μαζί της, η κατηγορούμενη του ανέφερε ότι ο πατέρας της είχε αποβιώσει, ότι ο αδερφός της με τον οποίο επρόκειτο ο μηνυτής να συνεταιρισθεί είχε αυτοκτονήσει, ότι εξαιτίας αυτών των γεγονότων ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και ότι ήθελε λίγο καιρό να μείνει μόνη της για να συνέλθει.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί ο μηνυτής προσπάθησε να μάθει τι πραγματικά είχε συμβεί και ανακάλυψε ότι όλα όσα του είχε αναφέρει η κατηγορούμενη ήταν ψευδή, αφού ήταν αγρότισσα, είχε τρία τέκνα, δε διέθετε ακίνητη περιουσία, δεν είχε ασθενήσει βαριά ούτε μετέπειτα είχε αποβιώσει ο πατέρας της, δεν είχε αυτοκτονήσει ο αδερφός της, δεν ήταν έτοιμα τα δικαιολογητικά για τη σύσταση της εταιρείας και δεν είχε εγγυηθεί για γνωστό της πρόσωπο.ΠΗΓΗ: Mori@snews |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα