Ο «κλόουν δολοφόνος» που αφαίρεσε 33 ζωές – Η φρικτή ιστορία του John Wayne Gacy

Υποτίθεται ότι οι κλόουν είναι αστείοι και παιχνιδιάριδες. Συνδέονται με την αθωότητα και μάς κάνουν να αναπολούμε την παιδική μας ηλικία. Όμως κάποιοι αισθάνονται τρόμο όταν τους αντικρίζουν, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου παράλογο. Υπάρχει ψυχολογικό υπόβαθρο πίσω από την φρίκη που προκαλεί η εικόνα τους.
Αν γυρίζουμε πίσω στο 1975 θα δούμε πώς η ιστορία του John Wayne Gacy εμπλέκει ένα κλόουν για να αφαιρέσει 33 ζωές. Γνωστός ως «Κλόουν δολοφόνος» για τη συνήθεια του να ντύνεται με στολή και μακιγιάζ του κλόουν, ο Gacy είχε μια καταχρηστική παιδική ηλικία, πάλεψε με την ομοφυλοφιλία του ενώ διέπραξε σεξουαλικές επιθέσεις και δολοφονίες.
Όλοι οι φόνοι έγιναν στο σπίτι του στο Norwood Park, παρασύροντας τα θύματά του εκεί με την υπόσχεση οικοδομικής εργασίας ή κάποιο άλλο τέχνασμα, στη συνέχεια επιτέθηκε σεξουαλικά και βασανίζοντάς τα πριν τα σκοτώσει, συνήθως με στραγγαλισμό. Ο Gacy συνελήφθη το 1979 και τον επόμενο χρόνο καταδικάστηκε για 33 φόνους. Το 1994 εκτελέστηκε.
Η κακοποίηση που δέχθηκε σε μικρή ηλικία
Η ψυχοσεξουαλική ιστορία του Gacy ξεκίνησε μεταξύ 6 και 10 ετών, όταν μια έφηβη κόρη ενός από τους φίλους της μητέρας του φέρεται να γδύθηκε και να έπαιζε μαζί του, σύμφωνα με το Killer Clown: The John Wayne Gacy Murders του Terry Sullivan. Ο Gacy κακοποιήθηκε σε νεαρή ηλικία από έναν οικογενειακό φίλο και εργολάβο και μεταξύ 10 και 12 ετών, ο Gacy και ένας φίλος του κατηγορήθηκαν ότι χάιδευαν σεξουαλικά ένα νεαρό κορίτσι, σύμφωνα με τον Sullivan.
Η φρικτή ιστορία του Gacy ξεκίνησε ωστόσο, όταν έγινε μέλος μιας λέσχης κλόουν «Jolly Joker» της περιοχής του Σικάγο και έπαιζε συχνά με ενδυμασία κλόουν και μακιγιάζ σε παιδικά πάρτι, φιλανθρωπικούς εράνους και άλλες εκδηλώσεις ως τα alter ego του «Pogo the Clown» ή «Patches the Clown». Χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας με ντετέκτιβ ενώ ήταν υπό παρακολούθηση, ο Gacy συζήτησε τη δουλειά του ως κλόουν, σχολιάζοντας: «Οι κλόουν μπορούν να ξεφύγουν από τον φόνο».
Σεξουαλικές επιθέσεις και συλλήψεις
Το 1968, ο Gacy κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση σε ένα έφηβο αγόρι και απόπειρα επίθεσης σε άλλο. Αρνήθηκε κατηγορηματικά αυτές τις κατηγορίες και ορισμένα μέλη της κοινότητας τον πίστεψαν για το θύμα. Έπεισε έναν από τους υπαλλήλους του να επιτεθεί στο θύμα σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να το εμποδίσει να καταθέσει, σύμφωνα με τον Killer Clown. Ο Gacy καταδικάστηκε και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 ετών, μετά την οποία η σύζυγός του τον χώρισε και έλαβε την πλήρη επιμέλεια των παιδιών τους.
Υπόδειγμα κρατούμενου, ο Gacy αφέθηκε ελεύθερος με όρους το καλοκαίρι του 1970 αφού εξέτισε 18 μήνες της ποινής του. Ωστόσο, ο Gacy συνελήφθη ξανά τον επόμενο χρόνο αφού ένας άλλος έφηβος ισχυρίστηκε ότι τον παρέσυρε στο αυτοκίνητό του και τον οδήγησε στο σπίτι του, όπου ο Gacy προσπάθησε να τον εξαναγκάσει σε σεξ, σύμφωνα με τον John Wayne Gacy: Defending a Monster. Οι κατηγορίες αποσύρθηκαν όταν το αγόρι δεν εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δίκης. Με οικονομική βοήθεια από τη μητέρα του, ο Gacy αγόρασε ένα σπίτι στη λεωφόρο 8213 West Summerdale στο Norwood Park του Ιλινόις, όπου θα γίνονταν όλες οι μελλοντικές του δολοφονίες, σύμφωνα με το Buried Dreams.
Το 1971, ο Gacy ξεκίνησε μια κατασκευαστική επιχείρηση με το όνομα PDM Contractors, η οποία αναπτύχθηκε γρήγορα και έγινε οικονομικά επιτυχημένη. Επίσης εκείνη τη χρονιά, ο Gacy αρραβωνιάστηκε την Carole Hoff, με την οποία έβγαινε για λίγο στο γυμνάσιο.
Ο πρώτος φόνος
Ο Gacy διέπραξε τον πρώτο του γνωστό φόνο τον Ιανουάριο του 1972, αφού παρέσυρε τον 16χρονο Timothy McCoy στο σπίτι του για σεξ. Το επόμενο πρωί, ο Gacy είδε τον McCoy να στέκεται στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας με ένα μαχαίρι και έσπευσε να του επιτεθεί, απομακρύνοντας το μαχαίρι και μαχαιρώνοντας τον McCoy μέχρι θανάτου. Στη συνέχεια, ο Gacy συνειδητοποίησε καθυστερημένα ότι ο McCoy δεν είχε επιτεθεί ή απειλήσει τον Gacy, αλλά κρατούσε το μαχαίρι επειδή μόλις τους είχε ετοιμάσει πρωινό. Παρόλα αυτά, ο Gacy ανακάλυψε ότι έλαβε σεξουαλική ικανοποίηση από τη δολοφονία του McCoy και αργότερα είπε: «Εκεί κατάλαβα ότι ο θάνατος ήταν η απόλυτη συγκίνηση», σύμφωνα με το Buried Dreams.
To «σύστημα» που είχε αναπτύξει για τις δολοφονίες είχε ως εξής: Πρώτα έπειθε τα νέα και ευάλωτα παιδιά -συνήθως το είχαν σκάσει από το σπίτι τους- να τον ακολουθήσουν στο ράντσο του, ώστε να τους κάνει επίδειξη της τέχνης του -ένα μαγικό κόλπο- που απαιτούσε από εκείνους να φορέσουν χειροπέδες.
Ακολούθως τους βίαζε, τους βασάνιζε και μετά τους στραγγάλιζε, με τα χέρια ή ειδικό κολάρο που είχε στην κατοχή του. Τέλος, έθαβε τα πτώματα στην ανθρωποθυρίδα (μεταξύ του εδάφους και του πρώτου ορόφου, που επιτρέπει την πρόσβαση στα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης). Τέσσερα τα πέταξε στον ποταμό Des Plaines. Μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωριστεί όλα τα θύματα.
Το τέλος της δράσης του
Η αρχή του τέλους της δράσης του John Gacy άρχισε μετά από τη δήλωση εξαφάνισης ενός δεκαπεντάχρονου, του Ρόμπερτ Πιστ, υπαλλήλου μερικής απασχόλησης σε φαρμακείο, στον οποίο προσέφερε εργασία έναντι μεγαλύτερης αμοιβής από αυτή που ήδη λάμβανε. Προγενέστερη αναφορά του νεαρού για συνάντηση μαζί του, οδήγησε τις αρχές στον Gacy και σε έρευνα που διεξήχθη, αποκαλύφθηκε το ποινικό του παρελθόν σχετικά με τον σοδομισμό ενός άλλου 15χρονου αγοριού.
Η έρευνα
Ακολούθησε έρευνα στο σπίτι του, όπου ανακαλύφθηκαν πολλά ύποπτα αντικείμενα και αστυνομικά ευρήματα όπως: ένα πιστόλι, μια σύριγγα και υποδερμική βελόνα μέσα σε ένα ντουλάπι στο μπάνιο του, χειροπέδες, βιβλία ομοφυλοφιλικού περιεχομένου και παιδεραστίας, πορνογραφικές ταινίες και κάψουλες νιτρώδους οξειδίου.
Βρέθηκαν επίσης, μπουκάλια ψυχοτρόπων ουσιών (valium και ατροπίνη), ένα κομμάτι ξύλου με δύο τρύπες σε κάθε άκρο, πολλές άδειες οδήγησης και ένα μπλε μπουφάν. Ακόμη εντοπίστηκε ένα σχολικό δαχτυλίδι με χαραγμένα τα αρχικά JAS. Ο Gacy αρνήθηκε πολλάκις την εμπλοκή του με την εξαφάνιση του Πιστ, με τον ίδιο να βρίσκεται υπό στενή επιτήρηση της αστυνομίας, ενώ μετά από μαρτυρία θυμάτων και συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων από τους ανακριτές εκδόθηκε δεύτερο ένταλμα έρευνας στο σπίτι του.

Η ομολογία του John Wayne Gacy
Η έντονη δυσοσμία που υπήρχε στο υπόγειο εξαιτίας της προχωρημένης αποσύνθεσης που βρίσκονταν τα πτώματα οδήγησαν στη λύση του μυστηρίου και τελικά στην ομολογία του Gacy. Συνελήφθη και ομολόγησε 33 φόνους, ενώ είπε ότι τα περισσότερα από τα θύματά του ήταν θαμμένα στο υπόγειο του σπιτιού του. Οι αρχές βρήκαν θαμμένα 26 πτώματα. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι πέντε από αυτά τα είχε πετάξει στον κοντινό ποταμό Ντες Πλέινς, με αποτέλεσμα να μη βρεθούν ποτέ. Γεγονός που οδηγεί την αστυνομία στο να εικάζει ότι ο ακριβής αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Ο ίδιος υποστήριξε ότι υπήρξε «ο δικαστής-κριτής και εκτελεστής πολλών, πολλών ανθρώπων» και ότι θα ήθελε να είναι το ίδιο για τον εαυτό του.
Δίκη
Ακολούθησε η δίκη, με τους συνηγόρους υπεράσπισης να αιτούνται παραφροσύνη του Gacy, αίτημα που απορρίφθηκε. Η στάση του στο δικαστήριο ήταν ειρωνική, αφού υποστήριζε αστειευόμενος ότι το μοναδικό του έγκλημα ήταν ένα «μη αδειοδοτημένο νεκροταφείο». Οι δικαστές για την ετυμηγορία της απόφασής τους, έλαβαν υπόψη τους την κακή σχέση με τον αλκοολικό πατέρα του, καθώς και ένα τραυματισμό που είχε ο Gacy στο κεφάλι όταν ήταν νέος που οδήγησε σε απώλεια της συνείδησής του. Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον John Gacy στις 13 Μαρτίου 1980 και τον καταδίκασε σε θάνατο. Η θανατική ποινή εκτελέστηκε στις 10 Μαΐου 1994 με θανατηφόρο ένεση και με την κοινή γνώμη να πανηγυρίζει για την έκβαση της υπόθεσης ως δικαίωση για τα θύματα.
Το ντοκιμαντέρ του Netflix
Το 2022 κυκλοφόρησε στο Netflix σειρά – ντοκιμαντέρ για τον κατά συρροή δολοφόνο John Wayne Gacy, με τίτλο «Conversations with a Killer: The John Wayne Gacy Tapes». Αποτυπώνει τα αληθινά εγκλήματα του «κλόουν δολοφόνου» καθώς ακολουθεί στην ιστορία του.

*Πληροφορίες από crimetimes.gr, wikipedia