Κάθε χρόνο η ίδια διαδρομή για όλα τα πουλιά που μεταναστεύουν. Διανύουν το πανάρχαιο ταξίδι τους από το Βορρά στο Νότο, την άνοιξη και αντίθετα το καλοκαίρι.
Αυτά είναι τα αποδημητικά πουλιά, που η επιβίωση τους εξαρτάται από αυτό το μακρινή διαδρομή. Ορισμένα μάλιστα, μπορεί να καλύπτουν έως 2 με 3.000 χιλιόμετρα ασταμάτητα.
Η Ελλάδα...τόπος μαγευτικός...με παραλίες, βουνά, ποτάμια και κάθε λογής φυσικού πλούτου που διαθέτει μετατρέπεται σε χώρο φιλοξενίας διαφόρων πουλιών όπως χελιδόνια, πελαργοί, τσαλαπετεινοί, ορτύκια, αγριόπαπιες και άλλα τόσα.
Από την άλλη μεριά, αποτελεί γεγονός πως βρισκόμαστε σε ένα καίριο και επικίνδυνο σταυροδρόμι για το μέλλον της φύσης.
Είναι μια σκληρή αλήθεια της πραγματικότητας του πλανήτη μας, όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει και καταδικαστεί ακόμη...
..
Ως Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος σας τονίζω τη σημασία της συνεισφορά σας σε πρακτικές φιλικότερες προς το περιβάλλον, που θα περιχαρακώσουν τις αρνητικές συνέπειες που ήδη μας ταλανίζουν.
Σήμερα, όμως στη Διεθνή Ημέρα Αποδημητικών Πουλιών είναι μια καλή ευκαιρία να καταλαγιάσουμε την ανησυχία μας αλλά και όχι τις δράσεις μας.
Και τι εννοώ μέσα από αυτό? Η χώρα μας αποτελεί «πατρίδα» για πολλά είδη αποδημητικών πουλιών.
Οι μολυσμένοι υδροβιότοποι, τα φυτοφάρμακα, η ξήρανση, οι καμένες εκτάσεις δεν αποτελούν ιδανικό μέρος επιβίωσης και αναπαραγωγής τους.
Παρόλα αυτά, δεν είναι τυχαία η επιλογή τους, φθάνουν εδώ γιατί βρίσκουν τροφή, νερό και κατάλληλο κλίμα.
Η έντονη πολυκαλλιέργεια και η βιοποικιλότητα της Ελλάδας αποτελούν τα δυο βασικά στοιχεία που εξηγούν γατί αποδημούν και ειδικά στις γεωργικές περιοχές που αποτελούν και το πιο νευραλγικό κομμάτι της χώρας καθώς συμβάλουν σημαντικά στην οικονομική και αγροτική ανάπτυξη.
Το 2010 ορίστηκε ως το έτος της Βιοποικιλότητας, μα τα αποδημητικά πουλιά δεν θα γιορτάσουν βλέποντας την αυξανόμενη μείωση του πληθυσμού τους.
Η προστασία του περιβάλλοντος αναδεικνύεται και πάλι ως μείζον θέμα και για την προστασία τόσο των ανθρώπων όσο και των άλλων οργανισμών.
Για παράδειγμα ο Ε.Ο.Π. έχει «υιοθετήσει» ένα αποδημητικό πουλί το ονομαζόμενο Κιρκινέζι (Falco Naumanni), ένα είδος γερακιού, το οποίο είναι ένα παγκόσμια απειλούμενο είδος με εξαφάνιση, όπου και ο πληθυσμός του τα τελευταία χρόνια μειώνεται συνεχώς και ραγδαία.
Έχει υπολογιστεί πως το 1982 ο παγκόσμιος πληθυσμός του ήταν γύρω στα 650.000 ζευγάρια, το 1997 εκτιμήθηκε περίπου στα 120.000 ζευγάρια, και σήμερα υπολογίζεται γύρω στα 50.000 με 60.000 ζευγάρια.
Ζει σε αγροτικές περιοχές και η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα μετά την Ισπανία στην Ευρώπη η οποία φιλοξενεί μεγάλο αριθμό αναπαραγόμενων ζευγαριών, εκ των οποίων παραπάνω από 90% βρίσκεται στη περιοχή της Λάρισας κυρίως.
Το Κιρκινέζι έρχεται στη χώρα μας κυρίως στα τέλη Μάρτη με αρχές Απρίλη και φεύγει στα τέλη Αυγούστου ως μέσα Οκτώβρη.
Όπως γίνεται αντιληπτό, οποιαδήποτε μεταβολή στη διατροφική αλυσίδα και κατ΄ επέκταση στον κύκλο ζωής στον τόπο επίσκεψης των πουλιών επηρεάζει με αρνητικές συνέπειες. Το βλέμμα μας πρέπει να στραφεί και σε αυτή την κατεύθυνση καθώς η αλυσίδα καλύπτει όλους μας.
Συνεπώς, εξυπακούεται γιατί πιστεύουμε πως αρχικό μέλημα μας θα πρέπει να είναι η διατήρηση της υπάρχουσας ισορροπίας και η προστασία ολόκληρου του οικοσυστήματος μας...
Της Θέκλας Παρασκευούδη,
Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος
πηγή: Θέκλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα