 |
Φτωχή σε θερμίδες, πλούσια όμως σε αντιοξειδωτικές ουσίες και βιταμίνες, αφού πιο συγκεκριμένα περιέχει:
βιταμίνες Α, Ε, C, K, νιασίνη, ριβοφλαβίνη και φολικό οξύ, ασβέστιο, μαγγάνιο, σίδηρο, μαγνήσιο, χαλκός, σελήνιο και λινολεϊκό οξύ.
Η κάππαρη είναι πλούσια σε φλαβονοειδή
Φλαβονοειδή: Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της κάππαρης είναι η υψηλή περιεκτικότητά της σε φλαβονοειδή (ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική -και όχι μόνο- δράση), όπως η κερκετίνη, η ρουτίνη και η καμφερόλη. Τα αντιοξειδωτικά είναι γνωστά για την πρόληψη των ελεύθερων ριζών, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο και ασθένειες που σχετίζονται με το δέρμα. Η κερκετίνη δρα σαν αντιισταμινικό (υποβοηθώντας έτσι σε καταστάσεις αλλεργίας), ενώ παράλληλα παρουσιάζει αντιβακτηριδιακές, αντιυπερτασικές, αναλγητικές και ανπφλεγμονώδεις ιδιότητες. Η ρουτίνη φαίνεται πως έχει την ικανότητα να ενδυναμώνει τα τριχοειδή αγγεία συμβάλλοντας στην ομαλή κυκλοφορία του αίματος στα πολύ μικρά αγγεία. Η καμπφερόλη (kaempferol) που εντοπίζεται στην κάππαρη αναστέλλει την ενεργότητα του HIF-1 σε κύτταρα ηπατοκαρκινώματος. Η δράση της στην αναστολή του HIF-1 είχε όντως το αναμενόμενο αποτέλεσμα, κάτι που αυξάνει τις ελπίδες τους για την ανάπτυξη φαρμακευτικής αγωγής για το λιπώδες ήπαρ.
Η κάππαρη είναι πηγή φυτικών ινών που αντιμάχονται τη δυσκοιλιότητα. Μια κουταλιά της σούπας κάππαρη περιέχει 0,3 γραμμάρια φυτικών ινών, περίπου 3% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών.
Πολύ αλάτι, το μόνο διατροφικό μειονέκτημα της κάππαρης
Λόγω της επεξεργασίας της, η κάππαρη δεν μπορεί να καταναλωθεί παρά μόνο ως τουρσί. Περιέχει έτσι αρκετό νάτριο (αλάτι) και αυτό είναι το αδύναμο διατροφικά σημείο της. Ξεπλύντε την καλά πριν τη χρήση και αποφύγετε το επιπλέον αλάτι στο φαγητό που την εμπεριέχει.
Η κάππαρη στο τραπέζι του μεσογειακού Νότου
Η κάπαρη τουρσί χρησιμοποιείται συχνά ως καρύκευμα ή γαρνιτούρα στη μεσογειακή κουζίνα κι αυτό γιατί η πικάντικη έντασή της και ο αρωματικός της χαρακτήρας έχει την ικανότητα να αλλάζει το πιάτο, προσδίδοντας γευστικό ενδιαφέρον και στις πιο άτονες σάλτσες ή σαλάτες. Πιάτα με κάππαρη συναντάμε στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Νότια Ιταλία και τη Σικελία, την Ισπανία, αλλά και στη Μάλτα.
Οι καρποί της κάππαρης συλλέγονται, αφήνονται σε μείγμα που περιέχει αλάτι και ξίδι και πριν τη χρήση τους στραγγίζονται και ξεπλένονται. Η χαρακτηριστική έντονη γεύση τους οφείλεται στη σταδιακή απελευθέρωση ενός ελαίου από κάθε καρπό.
Χαρακτηριστικό της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας των αιγαιοπελαγίτικων νησιών είναι τα καππαρόφυλλα τουρσί που δεν συναντιούνται συχνώ σε άλλες κουζίνες της Μεσογείου με εξαίρεση την Κύπρο.
Οι Ιταλοί, που χρησιμοποιούν πολύ την κάππαρη σε ωμά ή μαγειρεμένα πιάτα, έχουν δύο χαρακτηριστικά πιάτα: μοσχάρι ή κοτόπουλο πικάτα (chicken piccata) και σπαγγέτι αλά πουτανέσκα (spaghetti alla puttanesca).
Η κάππαρη είναι πλούσια σε φλαβονοειδή
Φλαβονοειδή: Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της κάππαρης είναι η υψηλή περιεκτικότητά της σε φλαβονοειδή (ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική -και όχι μόνο- δράση), όπως η κερκετίνη, η ρουτίνη και η καμφερόλη. Τα αντιοξειδωτικά είναι γνωστά για την πρόληψη των ελεύθερων ριζών, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο και ασθένειες που σχετίζονται με το δέρμα. Η κερκετίνη δρα σαν αντιισταμινικό (υποβοηθώντας έτσι σε καταστάσεις αλλεργίας), ενώ παράλληλα παρουσιάζει αντιβακτηριδιακές, αντιυπερτασικές, αναλγητικές και ανπφλεγμονώδεις ιδιότητες. Η ρουτίνη φαίνεται πως έχει την ικανότητα να ενδυναμώνει τα τριχοειδή αγγεία συμβάλλοντας στην ομαλή κυκλοφορία του αίματος στα πολύ μικρά αγγεία. Η καμπφερόλη (kaempferol) που εντοπίζεται στην κάππαρη αναστέλλει την ενεργότητα του HIF-1 σε κύτταρα ηπατοκαρκινώματος. Η δράση της στην αναστολή του HIF-1 είχε όντως το αναμενόμενο αποτέλεσμα, κάτι που αυξάνει τις ελπίδες τους για την ανάπτυξη φαρμακευτικής αγωγής για το λιπώδες ήπαρ.
Η κάππαρη είναι πηγή φυτικών ινών που αντιμάχονται τη δυσκοιλιότητα. Μια κουταλιά της σούπας κάππαρη περιέχει 0,3 γραμμάρια φυτικών ινών, περίπου 3% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών.
Πολύ αλάτι, το μόνο διατροφικό μειονέκτημα της κάππαρης
Λόγω της επεξεργασίας της, η κάππαρη δεν μπορεί να καταναλωθεί παρά μόνο ως τουρσί. Περιέχει έτσι αρκετό νάτριο (αλάτι) και αυτό είναι το αδύναμο διατροφικά σημείο της. Ξεπλύντε την καλά πριν τη χρήση και αποφύγετε το επιπλέον αλάτι στο φαγητό που την εμπεριέχει.
Η κάππαρη στο τραπέζι του μεσογειακού Νότου
Η κάπαρη τουρσί χρησιμοποιείται συχνά ως καρύκευμα ή γαρνιτούρα στη μεσογειακή κουζίνα κι αυτό γιατί η πικάντικη έντασή της και ο αρωματικός της χαρακτήρας έχει την ικανότητα να αλλάζει το πιάτο, προσδίδοντας γευστικό ενδιαφέρον και στις πιο άτονες σάλτσες ή σαλάτες. Πιάτα με κάππαρη συναντάμε στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Νότια Ιταλία και τη Σικελία, την Ισπανία, αλλά και στη Μάλτα.
Οι καρποί της κάππαρης συλλέγονται, αφήνονται σε μείγμα που περιέχει αλάτι και ξίδι και πριν τη χρήση τους στραγγίζονται και ξεπλένονται. Η χαρακτηριστική έντονη γεύση τους οφείλεται στη σταδιακή απελευθέρωση ενός ελαίου από κάθε καρπό.
Χαρακτηριστικό της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας των αιγαιοπελαγίτικων νησιών είναι τα καππαρόφυλλα τουρσί που δεν συναντιούνται συχνώ σε άλλες κουζίνες της Μεσογείου με εξαίρεση την Κύπρο.
Οι Ιταλοί, που χρησιμοποιούν πολύ την κάππαρη σε ωμά ή μαγειρεμένα πιάτα, έχουν δύο χαρακτηριστικά πιάτα: μοσχάρι ή κοτόπουλο πικάτα (chicken piccata) και σπαγγέτι αλά πουτανέσκα (spaghetti alla puttanesca).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα