Ναι, αλλά δε με νοιάζει. Άλλωστε κι εμένα από κάπου αλλού με κλέβουν...

Κάποτε, προ πολλών χρόνων, ένας φίλος, που είχε φορτηγό μεταφοράς καυσίμων, μου έλεγε πως πριν παραδώσει βενζίνη σε συγκεκριμένα πρατήρια, πατούσε απότομα φρένο στο δρόμο καμιά δεκαριά φορές, ώστε να δημιουργηθεί αφρός και για κάποια λίτρα θα φαινόταν στο μετρητή πως παρέδιδε και για πολύ περισσότερα λίτρα στην πραγματικότητα θα πληρωνόταν. Το εναπομείναν φορτίο θα το πούλαγε σε δικούς του φίλους και θα καρπωνόταν μεγάλο κέρδος.-"Μα δεν ντρέπεσαι"; του έλεγα
-" Όχι! "μου απαντούσε. " Μη νομίζεις" προσέθετε. "Σε πολλά πρατήρια υπάρχουν ειδικοί αναδευτήρες, κρυμμένοι κάπου ή στις δεξαμενές ή στις αντλίες, οι οποίοι επίσης δημιουργούν αφρό στη βενζίνη, που διοχετεύεται στο αυτοκίνητο σου" Συνεπώς, ο ένας κλέβει τον άλλο, σε έναν κώδικα τιμίων ληστών.
-"Ναι, αλλά, εγώ, ο καταναλωτής, πληρώνω τελικά όλη αυτή την ατιμία"
"Ναι, αλλά δε με νοιάζει. Άλλωστε κι εμένα από κάπου αλλού με κλέβουν"
Κι εκεί τελείωσε η συζήτηση. Τι να πω; Μαθήματα ηθικής να παραδώσω; Τι θα άλλαζε; Πώς θα ανέτρεπε όλο αυτό το σύστημα ατιμίας; Πολιτικός δεν είμαι. Πώς να διασταυρώσω όλα αυτά, που εν μέσω ευθυμίας ο φίλος μου απεκάλυπτε, τι να καταγγείλω και με ποια στοιχεία; Υποτίθεται πως πραγματοποιούνται έλεγχοι. Υποτίθενται πολλά για την προστασία της τσέπης του πολίτη. Άλλα όμως η Κυβέρνηση λέει και άλλα στην καθημερινότητά μας ζούμε. Μόνοι μας είμαστε φίλοι μου!

Ι.Κ.