«Υπερκατανάλωση» πυρομαχικών

Τα προβλήματα της Ρωσίας είναι πιθανότατα ακόμη πιο σοβαρά, και άμεσα, δεδομένου του πόσο πολύ εξαρτάται ο στρατός της από τα πυρά του πυροβολικού, και της μεγάλης ποσότητας  πυρομαχικών που φαίνεται να έχει καταναλώσει κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού.

Η Ρωσία καταναλώνει επίσης  τα πυρομαχικά ταχύτερα από ό,τι μπορεί να τα παράγει και εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις εισαγωγές μη επανδρωμένων αεροσκαφών από το Ιράν για να στηρίξει  την εκστρατεία φθοράς Τούτου λεχθέντος, εάν η Μόσχα είναι σε θέση να εισάγει ιρανικούς βαλλιστικούς πυραύλους, μπορεί να είναι σε θέση να συνεχίσει να ασκεί επιθέσεις και μέσα στον χειμώνα.

«Ωστόσο οι από αέρος αλλά και οι χερσαίες επιθέσεις  ο αποτελούν μέρος μιας ρωσικής στρατηγικής για να καταστήσουν τον πόλεμο υλικά δύσκολο να διατηρηθεί και να παραταθεί, ελπίζοντας ότι οι δυτικές χώρες που υποστηρίζουν την Ουκρανία θα γίνουν επιφυλακτικές ως προς το κόστος και τη διάρκεια.

Χρειάστηκε ένα τεράστιο επίπεδο προσπάθειας από τις ΗΠΑ, μαζί με πολλές άλλες δυτικές χώρες, για να μπορέσει η στρατιωτική προσπάθεια της Ουκρανίας να φτάσει σε αυτό το στάδιο. Χωρίς τη δυτική υποστήριξη, ο πόλεμος μπορεί να είχε πάρει διαφορετική πορεία. Η Ρωσία μπορεί να μην είναι σε θέση να απειλήσει το ΝΑΤΟ συμβατικά τώρα, αλλά μπορεί να επανακτήσει την δύναμή τους, ισχυρίζεται ο Κόφμαν, που τονίζει πως αρκετά από τα πιο ικανά οπλικά της συστήματα δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμη».

«Η Ρωσία διατηρεί αποτελεσματική αεράμυνα, ηλεκτρονικό πόλεμο, αντιαεροπορικά όπλα, συστήματα κατευθυνόμενης ενέργειας, πυρηνικά υποβρύχια κ.λπ» υπογραμμίζει.

«Θα παραμείνει επικίνδυνη»

Τα επόμενα χρόνια, η Ρωσία είναι πιθανό να εξαρτάται πολύ περισσότερο από τα πυρηνικά όπλα, δεδομένου ότι ο στρατός της έχει εξαντληθεί, αλλά σε αρκετούς τομείς οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις είτε δεν έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες είτε μπορούν να αναπληρώσουν τα εν λόγω συστήματα πιο εύκολα από ό,τι οι άσχημα φθαρμένες χερσαίες δυνάμεις. Η Ρωσία θα είναι μια φθίνουσα δύναμη και μπορεί να χρειαστεί μια δεκαετία ή περισσότερο για να ανασυγκροτήσει τον στρατό της, αλλά θα παραμείνει επικίνδυνη και θα συνεχίσει να αποτελεί στρατηγική πρόκληση.

Με προβληματίζουν κάπως οι επαναλαμβανόμενες αναφορές ότι μπορεί να χρησιμοποιηθούν χημικά ή πυρηνικά όπλα, κάτι που γενικά θεωρώ απίθανο. Αλλά ο κίνδυνος πυρηνικής κλιμάκωσης δεν είναι αμελητέος. Εάν ο ρωσικός στρατός υποστεί μια ήττα, που θα οδηγήσει σε μια καταρράκωση και απώλεια συνοχής, τότε η ρωσική πολιτική ηγεσία μπορεί κάλλιστα να εξετάσει αυτό το  ενδεχόμενο. Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα πυρηνικά όπλα δεν έχουν χρησιμότητα στο πεδίο της μάχης ή ότι δεν θα άλλαζαν δραματικά τον χαρακτήρα αυτής της σύγκρουσης, μου φαίνονται σαν να μιλάνε ήδη από το…  νεκροταφείο. Η  χρήση πυρηνικών θα είχε σημαντικό κόστος για τη Μόσχα και δεν αποτελεί ελκυστική επιλογή, αλλά οι απελπισμένοι ηγέτες μπορεί να αποδειχθούν παράλογοι στους υπολογισμούς τους» καταλήγει.

naftemporiki.gr